Mislim da je jucer bio rodjendan Lynchu. Orbisonova glazba bila je zastupljena u Plavom barsunu i Mulholland Driveu. I zapravo, njih su dvojica odlican spoj, buduci da Orbisonove ljubavne balade nisu nimalo sladunjave jer opisuju duboke traume. Bas poput Lynchovog ceprkanja ispod povrsine ruzicastog americkog predgradja (uho, mravi!).
Whisp, upravo sam se dosjetila da i u Barsunu postoji scena s play backom. Ponovno isticanje iluzije, odnosno, drugacije interpretacije pjesama. Oboje prijeteci podsjetnik, zapravo.
Scena sa svodnikom i njegovim In Dreams (Candy color clown):